ശൈശവം....
ഉറക്കത്തില്‍ കൈകാലിട്ടടിക്കുകയും
ചിരിക്കുകയും ചുണ്ടുളുംബി കരയുകയും ചെയ്യുന്ന
നിഷ്കളങ്കതയുടെ, ദൈവസാനിധ്യത്തിന്റെ ശ്രേഷ്ഠകാലം .
ബാല്യം...
ബട്ടന്‍ പൊട്ടിയ ഹാഫ് ട്രൌസര്‍ വലിച്ചു കയറ്റുന്ന,
കണ്ണിമാങ്ങാചുണ കവിളിലും ചുണ്ട്ത്തും ഭൂപടങ്ങള്‍ വരയ്ക്കുന്ന,
പൊട്ടിയകാല്‍മുട്ടുകളുള്ള, പറ്റേവെട്ടിയ മുടിയുള്ള കുറുംബന്മാരുടെ അറിവില്ലായ്മയുടെ, അവിവേകത്തിന്റെ, കൗതുകങ്ങളുടെ ശാദ്ദ്വലകാലം.
കൌമാരം...
ഒറ്റയ്ക്കിരിക്കുമ്പോള്‍ തൂണിനോടും നിഴലിനോടും സംവദിക്കുന്ന,
കണ്ണാടിയില്‍ കറുക്കുന്ന മീശ തടവുന്ന,
മുടിയില്‍ പരീക്ഷണങ്ങള്‍ തീര്‍ക്കുന്ന,
ഒരു കാരണവും കൂടാതെ മന്ദഹസിക്കുകയും
ചിലപ്പോള്‍ മിഴികളില്‍ അറിയാതെ നീര് നിറയുകയും,
അകലെ കാണുന്ന തെങ്ങിന്‍ തലപ്പിലേക്ക് മിഴികളൂന്നി
സ്വപ്നങ്ങള്‍ നെയ്യുന്ന സുന്ദര സുരഭില സുവര്‍ണ്ണ കാലം.
യൌവ്വനം...
നിഷേധത്തിന്റെ,
നിരാസതിന്റെ,
നിരാശയുടെ നിമ്നോന്നതങ്ങള്‍ താണ്ടി,
ജീവിതായനത്തിന്റെ വേലിയേറ്റങ്ങളും വേലിയിറക്കങ്ങളും കണ്ടു,
സുഖവദുഖങ്ങള്‍ ഈടും പാവുമണിഞ്ഞ പാതയിലൂടെ
ചിരിച്ചും കരഞ്ഞും ജീവിതചക്രമുരുട്ടുന്ന പ്രയാസകാലം..
മദ്ധ്യാഹ്നം...
വിടപറയുന്ന തുടിപ്പുകളുടെ,
അന്യമാവുന്ന ചുറുചുറുപ്പിന്റെ,
മനസും ശരീരവും ക്രമം തെറ്റിയോടുന്നത് പിടിച്ചുനിര്‍ത്താന്‍ പാടുപെടുന്ന
പ്രായത്തിന്റെ പ്രിയം നഷ്ടപെടുന്ന വ്യാകുലകാലം.
വാര്‍ദ്ധക്ക്യം...
വിളറി വെളുത്ത ഊഷരശിരസ്സും സ്നിഗ്ദ്ധതയൂർന്ന തൊലിയുമായി,
താണ്ടിയപാതകളിലെ തെറ്റും ശരിയും വേര്‍തിരിച്ചെടുക്കനാവാതെ,
ഉതിര്‍ന്ന നീര്‍മണികള്‍ തുടച്ചെടുക്കാനാവാതെ,
തിരുത്തലുകളുടെ കണക്കുപുസ്തകവുമായി,
ഒരു വട്ടം കൂടി പിന്നിട്ട പാതയില്‍ നടന്നുകയറാന്‍ വരം കാത്തു,
ഗതകാലസ്മൃതികളുടെ ഈര്‍പ്പത്തിലും ഈണത്തിലും സ്വയം തടവിലാക്കപെട്ട ശേഷകഷ്ടകാലം.
ചാക്രിക ചലനത്തിന്റെ സഞ്ചിതയാവിഷ്ക്കാരം, ജീവിതം...
ബട്ടന്‍ പൊട്ടിയ ഹാഫ് ട്രൌസര്‍ വലിച്ചു കയറ്റുന്ന,
കണ്ണിമാങ്ങാചുണ കവിളിലും ചുണ്ട്ത്തും ഭൂപടങ്ങള്‍ വരയ്ക്കുന്ന,
പൊട്ടിയകാല്‍മുട്ടുകളുള്ള, പറ്റേവെട്ടിയ മുടിയുള്ള കുറുംബന്മാരുടെ അറിവില്ലായ്മയുടെ, അവിവേകത്തിന്റെ, കൗതുകങ്ങളുടെ ശാദ്ദ്വലകാലം.
കൌമാരം...
ഒറ്റയ്ക്കിരിക്കുമ്പോള്‍ തൂണിനോടും നിഴലിനോടും സംവദിക്കുന്ന,
കണ്ണാടിയില്‍ കറുക്കുന്ന മീശ തടവുന്ന,
മുടിയില്‍ പരീക്ഷണങ്ങള്‍ തീര്‍ക്കുന്ന,
ഒരു കാരണവും കൂടാതെ മന്ദഹസിക്കുകയും
ചിലപ്പോള്‍ മിഴികളില്‍ അറിയാതെ നീര് നിറയുകയും,
അകലെ കാണുന്ന തെങ്ങിന്‍ തലപ്പിലേക്ക് മിഴികളൂന്നി
സ്വപ്നങ്ങള്‍ നെയ്യുന്ന സുന്ദര സുരഭില സുവര്‍ണ്ണ കാലം.
യൌവ്വനം...
നിഷേധത്തിന്റെ,
നിരാസതിന്റെ,
നിരാശയുടെ നിമ്നോന്നതങ്ങള്‍ താണ്ടി,
ജീവിതായനത്തിന്റെ വേലിയേറ്റങ്ങളും വേലിയിറക്കങ്ങളും കണ്ടു,
സുഖവദുഖങ്ങള്‍ ഈടും പാവുമണിഞ്ഞ പാതയിലൂടെ
ചിരിച്ചും കരഞ്ഞും ജീവിതചക്രമുരുട്ടുന്ന പ്രയാസകാലം..
മദ്ധ്യാഹ്നം...
വിടപറയുന്ന തുടിപ്പുകളുടെ,
അന്യമാവുന്ന ചുറുചുറുപ്പിന്റെ,
മനസും ശരീരവും ക്രമം തെറ്റിയോടുന്നത് പിടിച്ചുനിര്‍ത്താന്‍ പാടുപെടുന്ന
പ്രായത്തിന്റെ പ്രിയം നഷ്ടപെടുന്ന വ്യാകുലകാലം.
വാര്‍ദ്ധക്ക്യം...
വിളറി വെളുത്ത ഊഷരശിരസ്സും സ്നിഗ്ദ്ധതയൂർന്ന തൊലിയുമായി,
താണ്ടിയപാതകളിലെ തെറ്റും ശരിയും വേര്‍തിരിച്ചെടുക്കനാവാതെ,
ഉതിര്‍ന്ന നീര്‍മണികള്‍ തുടച്ചെടുക്കാനാവാതെ,
തിരുത്തലുകളുടെ കണക്കുപുസ്തകവുമായി,
ഒരു വട്ടം കൂടി പിന്നിട്ട പാതയില്‍ നടന്നുകയറാന്‍ വരം കാത്തു,
ഗതകാലസ്മൃതികളുടെ ഈര്‍പ്പത്തിലും ഈണത്തിലും സ്വയം തടവിലാക്കപെട്ട ശേഷകഷ്ടകാലം.
ചാക്രിക ചലനത്തിന്റെ സഞ്ചിതയാവിഷ്ക്കാരം, ജീവിതം...
No comments:
Post a Comment